Een gevecht uit liefde

Na mijn vorige verhaal zou je denken dat alle 'crap' wel geweest zou zijn in 1 avond, maar nee. Laat ik gewoon beginnen bij afgelopen zondag. Stef en ik waren beide kots misselijk toen we wakker werden, en Stef moest naar de tandarts omdat ze een stukje tand kwijt was. Gelukkig was dat allemaal snel geregeld. Toen ze terug was zijn we een duik in haar zwembad gaan nemen, en mijn misselijkheid was direct weg. Stef moest 's avonds werken in Puerto voor 1 keertje, dus had ik afgesproken met Anoula en Suzanne. Anoula is half Grieks en haar vader woont in Agios, Suzanne is net als ik al jaren gek op Kreta en Agios. Ik kende de meiden alleen vai facebook, maar ze hadden me gesmst of ik mee uit eten ging. Dat was heel gezellig. Anoula ging daarna naar bed, met Suzanne en een vriendin van haar ben ik nog wezen stappen. Babis heeft niet meer gebeld, dus toen de dames om 2 uur ook richting bedje gingen ben ik bij Stef in Puerto gebleven. Die was om half 5 vrij en toen heeft haar moeder ons opgehaald.

Maandag zijn we thuis gebleven, dat was ook wel even nodig na alle hectiek van de eerste dagen. Dinsdag zijn we naar het strand geweest en moesten we inkopen doen voor de poolparty van Stef, die ze die avond zou geven. Ik had met Christos afgesproken bij een cafe, zodat ik eindelijk mijn kleding kon ophalen. Ik was echt emotieloos, best fijn vond ik dat. Ik pakte de tas met kleding uit zijn handen, hij zei dat hij al verder naar beneden was gelopen omdat hij dacht dat ik daar vandaan zou komen, ik zei dat ik met de auto was, en toen: 'All right, thanks, bye.' Hij voelde zch duidelijk opgelaten, alleen maar mooi.

De poolparty begon echt super leuk. Er kwamen erg veel mensen en iedereen had drank en eten meegenomen. Toen zag ik opeens Hannela staan. Even ter verduidelijking: dat is een meisje uit Estland waar Chrysos (ex-vriendje waar ik 2 jaar mee samen ben geweest) kort iets mee heeft gehad nadat het uit was tussen ons vorige zomer. Ik wist al dat ze misschien zou komen en dat boeide me vrij weinig, maar toen merkte ik dat ze over me zat te lullen met haar vriendinnen die ze had meegebracht. Ik negeerde het, tot een bepaald moment. Er waren namelijk ook twee Nederlandse meisjes op het feest, en toen ik in het zwembad aan het lol trappen was met een paar mensen, ging ze naar die meiden toe. Ik had het al gezien, en toen ik het water uitkwam vertelden de Nederlandse meiden dat ze naar mij gevraagd had. Ze had gevraagd hoe de meiden mij kenden, en ze had heel sneu gezegd: 'We can't get along, because we had the same boyfriend.'

Dus.... die had duidelijk issues. Ik werd pissig en liep naar haar toe, maar ik wilde het gewoon volwassen doen en wilde geen ruzie. Dus ik zei alleen: 'Hey you, if you wanna talk behind my back, perhaps you should be a bit more clever.' Toen liep ik weg maar natuurlijk kwam ze achter me aan en begon ze te bitchen. 'I don't care whether you exist or not,' antwoordde ze. Toen ik haar ermee confronteerde dat ze toch echt naar me gevraagd had en zelfs zo nodig over Chrysos moest beginnen, zei ze: Ja ik zag dat die meiden ook Nederlands waren, dus het was gewoon een vraag. Sorry hoor mensen, maar spreekt ze zichzelf niet enorm tegen? Toen ik zei dat ze vooral Chrysos er buiten moest laten, begon ze JUIST over hem. Ze zei dat ze hem al kende voordat ik hem leerde kennen. Ja dus? Wat moest ik met die informatie. Moest dat stoer zijn ofzo? Dus ik zei tegen haar dat ik 2 jaar iets met hem had gehad, en dat ik daarom totaal geen zin had om met een 'tussendoortje' van hem over hem te praten. Wat ze toen zei, was de fucking limit: 'The only reason why Chrysos was with you, is because your mother died.'

Ik heb nog nooit gevochten, maar deze vakantie lijkt het wel alsof alles los komt. Ik werd zo ontzettend boos en verdrietig dat ze zoiets durfde te verkondigen, dat ik haar een duw gaf waardoor ze van een trappetje af viel. Met haar dronken kop lag ze daar, terwijl ik helemaal overstuur naar haar riep: 'Don't you dare to mention my mother!' Toen kwam haar vriendin naar me toe en raakte ik in gevecht met haar. Omdat het zo snel ging lag ik al snel op de grond, ze had me aan mijn haren naar beneden getrokken. Dat duurde misschien 10 seconden, maar omdat zij nog overeind stond heeft ze rake klappen kunnen uitdelen. Gelukkig trokken heel veel mensen ons uit elkaar en werd ik naar de badkamer gebracht van het tweede huisje van Stef. Terwijl dat gebeurde zag ik Hannela staan aan de kant en ik riep: 'Ik hoop dat jouw moeder hetzelfde overkomt, dan zal je nog wel spijt krijgen van wat je zojuist hebt gezegd.'

In de badkamer zag ik dat mijn voeten kapot waren, mijn knieen blauw, ik had een snee in mijn nek en mijn neus deed enorm pijn. Maar dat alles woog niet op tegen de mentale pijn. GVD hoe durfde ze, over een overleden persoon beginnen en dan ook nog de meest dierbare in mijn leven. Stef heeft ze van het feestje afgekickt. Gelukkig heeft iedereen me getroost en heb ik nog lol kunnen hebben de rest van de avond. Dat mokkel is direct naar Puerto gegaan om alles aan Chrysos te vertellen en uit te janken, maar gelukkkig was hij daar niet zo gevoelig voor, want ruzie met hem is wel het laatste wat ik wil. Woensdag en gisteren waren weer twee rustige dagen. Vanavond en morgenavond gaan Stef en ik weer uit, heb er zoveel zin in. En ik beloof dat het volgende verhaal een non-violent verhaal zal zijn haha. Behalve mijn neus heb ik niet echt pijn meer, maar ik heb gevochten voor mijn moeder dus dat is het belangrijkste.

See you next time! :)

Een lang verhaal, maar echt de moeite waard lieve mensen :)

Wat een nacht heb ik gehad.... normaal laat ik tussen elk verhaal een paar dagen zitten, maar er is zoveel gebeurd in 1 nacht dat ik dit echt kwijt moet.

Stef en ik gingen naar Agios Nikolaos toe, waar zij eerst een neuspiercing wilde laten zetten. Ik heb alles gefilmd, ze deed het heel stoer. Daarna gingen we naar babis, mijn beste vriend, die alweer zat te smilen van oor tot oor toen hij me aan zag komen lopen. Wat een geweldig persoon is het ook, zo geinteresseerd. Hij vroeg naar papa, of die nog steeds in de band speelt, hij vroeg naar mijn broer, naar mijn stiefmama, echt heel lief. Omdat Stef vanavond in Puerto werkt samen met Chrysos (mijn ex-vriendje) heb ik afgesproken dat ik met Babis uit ga vanavond.

Na Babis zijn we naar Puerto bar gegaan, waar ik Chrysos dus weer zag. Dat ging heel gemoedelijk, 2 dikke zoenen en een glimlach, zo moet het ook vind ik. Daar namen we een cocktail en kregen we de tweede gratis van de eigenaar, ook zo'n schat van een man die ik al heel lang ken. Toen we daarna even naar een andere bar liepen kwam ik alle vrienden van mijn laatste ex-vriendje (Christos) tegen, die ook stuk voor stuk zo tof deden. Stef en ik kregen een gratis tequila shot en daarna gingen we weer terug naar Puerto. Toen ik langs Candia liep, waar ik op mijn 16e heb gewerkt, zag ik dat Christos daar aan het draaien was. Ik had hem overdag al geprobeerd te bellen om mijn kleding op te halen, maar had hem toen niet te pakken gekregen. Nu stond ik daar dus en Stef heeft me naar binnen geduwd, omdat ik door had dat Christos zat te staren en ik me echt totaal ongemakkelijk voelde. Dus ik ben naar hem toe gelopen en hij zat alleen maar dom te grijnzen, van zijn eigen zenuwen waarschijnlijk. Ik zei alleen hoi en dat ik al geprobeerd had te bellen, waarop hij vroeg of ik mijn nummer dan had veranderd. BOEIEND KEREL. Dus daar ben ik niet eens op ingegaan, ik lulde er gewoon overheen en zei dat ik mijn kleding wilde hebben. Hij zei dat ik dan maar moest bellen (vandaag dus), en nadat ik hem weer niet te pakken kreeg vandaag heb ik hem gesmst dat ik morgen kom om het te halen, waaop hij zei dat ik maar 30 minuten vantevoren even moest smsen of bellen om af te spreken. Prima. We gingen nog even op het strand zitten met een groepje om absinth te drinken, wat echt tering spul is.

Toen we dus terug in Puerto waren kwamen Stef en ik een stel domme Griekse meiden tegen, zo'n zielig clubje waarvan de ene nog grotere issues heeft dan de andere. Stef en ik kennen die meiden allemaal, en 1 ervan heeft met een vriend van Stef gehad. Ik hoorde van Stef dat ze echt heel erg gestoord is, altijd jankt als ze haar ex ziet en er dan echt een drama van gaat maken, zelfs wel eens heeft gezegd dat ze zelfmoord pleegt. Sneu schepsel. Dus vroeg Stef of ik gewoon even met die jongen wilde dansen, want dan zou ze al helemaal flippen. Zo gezegd zo gedaan, en inderdaad: 5 minuten later kwam ze bij haar ex-vriendje staan en ging ze als een viswijf tekeer, waarna ze hem een klap verkocht! Stef en ik kwamen niet meer bij, en toen we haar op het toilet vonden waar ze weer eens een emo na zat te doen had ik het niet meer. Stef en ik zijn op de andere wc gaan zitten met ons tweeen en hebben keihard geroepen: 'suicide, suicide'. Nu ik het zo schrijf klink ik echt als satan, maar ach, het was wel leuk en dat soort sneue types vragen erom.

Vervolgens gebeurde er iets waar ik op mijn beurt van flipte. Stef en ik liepen de toiletten uit en gingen al dansend de bar weer in, tot ik opeens langs een groepje jongens liep en echt door 3 handen tegelijk vol bij mijn kont werd gegrepen. Omdat ik altijd al heb gezegd dat de hel losbreekt als iemand dat ooit bij me zou doen, en het nu dus door 3 jongens tegelijk werd gedaan, werd ik echt laaiend. Ik draaide me om en vroeg wie dat deed, waarop ze eerst zaten te ontkennen dat ze het hadden gedaan. Toen ik het een tweede keer vroeg zeiden ze opeens: 'Wij allemaal.' Daar stond ik dus, tegenover 3 losers en helemaal over de rooie. Het werd zwart voor mijn ogen en zonder er bij na te denken heb ik binnen 3 seconden de eerste twee een keiharde bitch-slap gegeven en toen ik bij de derde was werd ik weggetrokken door mijn vriendinnen. Ik werd helemaal gek, probeerde nog terug te gaan maar ze hielden me met man en macht tegen. Ik moest en zou de eigenaar vinden, en liep helemaal opgefokt door Puerto heen: 'Waar is Giannis, waar is Giannis, hij moet ze kapot maken!' Hahaha. Giannis stond buiten en ik had mijn verhaal nog niet gedaan of hij ging al met me mee. De jongens werden flink aangesproken en toen waren ze rustig. Er waren ook 2 meiden bij, en ik riep tegen haar: 'Do you think that's normal behaviour, what those f**king losers you are with do to me?!' Ze was geloof ik een beetje bang van me, want ze zei poeslief: 'Nee....', en probeerde toen snel weg te komen hahaha. Toen de woede gezakt was nam trots de plaats van woede in. Ik vond mezelf even heel stoer.

Later zijn Stef en ik naar Candia gegaan, waar ik werd aangesproken door de eigenaar, mijn ex-baas dus, die ik altijd al heb gehaat. Hij vroeg: 'What is that crap that you wrote on facebook!?' Ik wist direct waar hij het over had, want er staat een foto van hem op de facebook van iemand anders, waar ik onder had geschreven: 'Oh no there is mister 'hi-I-am-fifty-something-but-I-think-I-am-18'.' Maar wie verwacht nou dat ze dat aan hem zouden doorvertellen.... ik had het ook kunnen weten, we hebben het wel over Agios Nikolaos. Dus ik reageerde met een rot grijns: 'Why, it's not true?', waarop hij zei: 'I think you are very silly.' Toen ik daar werkte op mijn 16e hield ik altijd mijn mond dicht als hij iets vernederends zei. Maar ik had al zo veel shit gehad die avond, dat ik hem met en big smile aankeek en heel triomfantelijk zei: 'Really? Wow cool, but I actually really don't give a shit what you think about me.' Hij zat me met open mond na te kijken, en hield me niet eens tegen toen ik zijn bar vervolgens in liep.

Binnen kwam ik Mike tegen, dat was zo leuk! Het leuke was dat ik met Stef naar de toiletten liep, die boven zijn, en dat ik toen ik klaar was Mike daar weer tegenkwam. Dus ik stond even met hem te praten, toen hij tegen me zei: 'Your ex is still downstairs.' Ik vroeg Mike of hij nou echt dacht dat dat mij iets kon schelen, waarop hij moest lachen en naar beneden liep. Opeens kreeg ik een geniale ingeving. De trap eindigt midden in Candia, en overal om die trap heen hangen spiegels, dus iedereen had me sowieso al met hem zien praten. Dus ik liep direct achter hem aan naar beneden, zodat iedereen zich zou afvragen waarom Mike en ik samen van de toiletten kwamen. Christos weet dat Mike en ik elkaar heel leuk hebben gevonden, dus als die dat zou zien.... En mijn idee werkte, want Mike was de trap nog niet af of Christos zei wat tegen hem. Toen ik Mike daar naar vroeg, zei hij: 'Nothing nothing, we talked about football.' Whatever.... I'm blonde but not that blonde.

Stef wilde weer terug naar Puerto, dus heb ik nog een hele tijd met Mike staan praten in Candia. Christos was heel snel weg, raar hoor haha. Dat was heel gezellig, maar na een tijdje wilde ik Stef zoeken en kon haar niet vinden. Toen ik tegen Mike zei dat ik bang was dat ze al naar huis was, omdat we beide behoorlijk wat op hadden maar zij er duidelijk meer last van had, bood Mike me een slaapplek bij hem aan. HELP ging er door me heen, dat wilde ik echt niet, ik bedoel het is wel Mike en als ik voor iemand een zwak heb is hij het wel...

Uiteindelijk vond ik Stef, op de trap naast Puerto, met haar vriendje en buiten bewustzijn. Ik schrok me kapot, de drank was echt totaal verkeerd gevallen bij haar. Haar vriend en ik hebben 2 uur met haar gezeten daar, ze was soms met geen mogelijkheid wakker te krijgen, en als ze dat wel was, werd ze boos en ging ze slaan en bijten. Na een tijdje werd ik er zo moedeloos van dat ik alleen maar zat te janken. Ik heb Chrysos nog om advies gevraagd, maar ook dat mocht niet baten. Toen ik even naar het toilet was en terugkwam zag ik tot mijn verbazing dat ze was opgestaan en doodleuk zat te lachen en grapjes zat te maken. Giannis, de eigenaar, zag dat ik overstuur was en troostte me zo lief. Ik kreeg nog een biertje van hem, inmiddels was ik toch al weer nuchter haha. Uiteindelijk heb ik haar in een taxi gekregen en zijn we samen naar huis gegaan, en toen kwam het besef ook weer terug en zei ze aldoor: 'Je bent de liefste, je bent de liefste, heb je echt om me gehuild, oh wat erg!'

Maar goed, het was al met al een leuke nacht, en goede stof voor dit verhaal ;)

Een overdosis pillen en een overdosis pijn-in-de-buik-van-het-lachen

Ik ben weer in Agios Nikolaos, Kreta. Het is zo raar om terug te zijn. De vlucht duurde maar 3 uur, maar het eerste uur was een ramp. Ik zat in een Boing-767, echt een joekel met 46 rijen, 7 stoelen en 2 gangpaden. En ik zat op rij 46, wat ik al niet heel tof vond. Het leuke is dat ik naast een echtpaar zat van, ik schat, eind vijftig/begin zestig die ook naar Agios Nikolaos gingen. Net als ik waren ze ook gek van Kreta en noemden ze het ook hun tweede thuis. Ze hadden een aantal jaren geleden in een appartmentencomplex gezeten waar ik ook eens met mama heb gelogeerd, en waarvan de eigenaar echt een kreng is. Dat was na al die jaren nog steeds zo, grappig om dat te horen.

Toen de vrouw me vertelde dat ze ook best wel vliegangst had, was ik blij dat ik naast haar zat. Ze zei dat ze alles eng vond: het opstijgen, het landen, het vliegen zelf, alles. Omdat ik alleen angstig word met veel turbulentie, vond ik mezelf nog niet zo kansloos. Maar we waren nog geen kwartier in de lucht of de turnulentie begon al, en ik zat stijf in mijn stoel. 'Gaat het wel?', vroeg ze me heel koeltjes. Toen de piloot omriep dat we door een gedeelte met mist moesten, en dat de turbulentie 20 minuten aan zou houden, heb ik geloof ik echt een overdosis pilletjes genomen om rustig te worden. Toen ik naast me keek zag ik de vrouw, die zojuist had verteld dat ze ALLES eng vond aan het vliegen, gewoon rustig haar roddelblaadje lezen. Dus....

De laatste 2 uur van de vlucht gingen prima, de landing was heel mooi, en ik kreeg weer dat bekende en niet te beschrijven gevoel toen het eiland in zicht kwam. Stef en haar moeder stonden me al op te wachten, ik had mijn koffer binnen 15 minuten. We zijn uiteindelijk niet meer uit gegaan, maar hebben tot half 5 's ochtends gekletst op haar kamer en in een stuip gelegen van het lachen. Dat wordt nog erg als we een keer met alcohol op thuis komen. Vanochtend stonden we om half 10 op en zijn we naar Agios gegaan om lekker ff een terrasje te pakken. Daarna naar Almyros beach gelopen, waar ik 2 bekenden tegenkwam.

Zometeen ga ik Christos, mijn ex-vriend bellen, om een afspraak te maken voor het ophalen van de kleding die ik nog bij hem heb liggen. Ik zie er tegenop, maar dan heb ik het in ieder geval snel achter de rug. En vanavond gaan we los, eerst langs mijn beste vriend Babis en dan stappen. Heb er zoveel zin in, vooral omdat het vanavond druk zal zijn en ik dus veel bekenden tegen zal komen.

Ik voel me wel anders dan andere jaren hier in Agios. Ik weet niet wat me dat gevoel geeft, misschien de leegte... want deze zomer is het toerisme weer slechter dan vorige zomer. Misschien al het gedoe de afgelopen tijd met 2 Griekse ex-vriendjes, het besef dat veel mensen fake zijn komt ook elke zomer meer. Maar ik vind het heerlijk dat ik nu eens door een vriendin ben opgehaald en dat ik bij haar verblijf, want ik voel me heel erg op mijn gemak bij Stef in huis.

Zo, dan gaan we nu maar eens ' de ex' bellen, hebben we het ergste gedeelte van de vakantie ook weer gehad ;)

Mission Impossible: tickets vinden met een redelijk prijs + de foto's van Tunesië

Ben inmiddels druk bezig om mijn zomer in te vullen. Ik had het al heel mooi bedacht in mijn hoofd: van Nederland (of Duitsland) naar Kreta vliegen, van daaruit naar Tunesië en vanaf Tunesië weer terug naar huis. Maar vooral de ticket van Heraklion naar Monastir was qua prijs echt niet te doen. Bij het reisbureau probeerden ze een retour te boeken van Amsterdam naar Heraklion en terug van Monastir naar Amsterdam, zodat ik alleen de tussenticket nog moest boeken. Maar dat was alleen al 900 euro en samen met de tussenticket zouik dan rond de 1500 zitten.

Dus ga ik nu 2 aparte retourtjes boeken, dan ben ik de helft kwijt. Tunesië heb ik vandaag geregeld, na dagenlang zoeken kwam ik een retour tegen voor 350, dus prima! Dus nu alleen Heraklion nog, maar dat valt vies tegen... Gelukkig heb ik nog even. Ik weet ook nog niet of ik tussen beide reizen wat ruimte ga laten of dat ik probeer op dezelfde dag weernaar de volgende bestemming tevliegen, beide optieshebben voor- en nadelen.

Enonderaan staat de link naar de facebook pagina met de foto's van Tunesië. Er staat vanalles bij, 124 foto's in totaal. Ook de sahara en hele mooie foto's van de natuur, dus zeker even checken. See you next time!

http://www.facebook.com/album.php?aid=85144&id=665561193&l=c05ac65a18

Boobie the dog

Wat was de sahara geweldig! Wajdi, Hedy, ik en een vriend van de jongens hebben een auto gehuurd voor 150 dinar (ongeveer 80 euro), die ik betaald heb, en de jongens hebben de benzine betaald, wat in totaal 220 dinar kostte. De 8 uur die we dachten dat de reis zou duren waren er maar iets meer dan 5. We zijn om 4 uur 's nachts vertrokken en kwamen rond half 10 aan. We zijn begonnen in Douz om daar de sahara te zien en zijn daarna door gereden naar Tozeur waar we gegeten hebben en nog een soort van animatie park bezocht hebben waar je een verhaal kreeg over Aladin en door een park heen liep. Om 10 uur 's avonds waren we weer thuis.

De dag daarvoor hadden de jongens de presentatie van hun scriptie. Ik mocht mee naar de universiteit en ook ik ben in pak gegaan. De ouders van beide jongens kwamen kijken en verder een hoop vrienden. Ze waren op van de zenuwen maar hebben een 9 gekregen! De dag dat we terugkwamen uit de sahara hebben we dat dik gevierd, we zijn in Sousse uit geweest tot half 5 en hebben heel wat wodka jus gedronken. Het was zo gezellig!

We hebben ook weer een grappige uitspraak erbij. 's Avonds viel er wat licht op de muur bij de jongens thuis, en Wajdi en ik begonnen met onze handen dingen op de muur uit te beelden. Ik deed een eend, hij een hond en we begonnen domme conversaties. Ik zei: 'Hellooo what is your name?' En toen zei hij: 'Boobieeeeeee', niet wetende dat dat tiet betekent in het Engels. Ik lag weer op de grond van het lachen. Dus nu gaat het aldoor over Boobie :P

Vandaag is dus mijn laatste dag. De eerste week ging best langzaam, maar zoals altijd is de tweede week behoorlijk snel voorbij gegaan. Ik heb een cadeau gekocht voor de moeder van Wajdi, omdat ze een paar keer kleding voor me gewassen heeft en we altijd konden eten bij haar, en gewoon omdat het een schat van een vrouwtje is. Ik heb een doos in de vorm van een hart gekocht met een koran erin, een bloemen een armband. Ze was helemaal ontroerd. En toen kwam ze opeens ook met een cadeau voor mij aanzetten: een bikini. Ik stond helemaal perplex, waar had ik dat aan te danken. Toen moest ik afscheid nemen van haar en van de zusjes van Wajdi. Zijn moeder kan geen Engels, ze vraagt alles aan haar oudste dochter, en toen ik de deur uitliep zei ze opeens: 'We will miss you, come back.' Zo vertederend. Ze had ook ruzie met Wajdi lopen maken omdat ze zag dat ik ben afgevallen, en de jongens daar de schuld van gaf.

Erg lief allemaal. Maar aan de zorg heeft het niet gelegen, iedereen is zo goed voor me geweest. Ze zeggen aldoor dat ze me gelukkig willen zien en dat ze alles eraan doen om het me naar de zin te maken, het zijn schatten. Ik hoefde maar te zeggen dat ik honger had of ze renden de deur al uit om eten voor me te halen, ze zijn 3x met me naar de apotheek geweest, hebben zelfs een dokter gebeld voor advies, ze troostten me toen ik verdriet had om oma, ze hebben interesse getoond in mijn cultuur en ik in die van hun, etc. En ik heb echt heel weinig geld gespendeerd. Ik ga weer, zoals altijd, met pijn in mijn hart weg. Maar wel met goeie pijn. Ik ben jong en ik kan alleen maar zeggen dat mijn jaar er tussenuit geweldig is geweest, en het is nog niet eens voorbij. Ik wil genieten en vooral doen wat mijn hart me ingeeft, en ik kan zeggen dat ik genoten heb van de meest kleine dingen. En ook al is het soms moeilijk dat ik vaak mensen ontmoet ver weg en daar dan en band mee opbouw, ik had niet anders gewild. Ik ben zo blij dat ik deze schatten ontmoet heb. Het leven is er om geleefd te worden, en om mama er nog maar eens bij te halen..... Dat heeft mijn ogen geopend en ik wil gewoon doen wat goed voelt en verder niet te veel nadenken over bepaalde dingen. Ik ben gelukkig... dat merk ik nu echt, dat ik weer volop geniet van dingen. Live life to the max...

Ik weet geen titel :P

Ik weet niet meer wat we vrijdag hebben gedaan, ik haat dit..... waarom is mijn korte termijn geheugen zo freaking slecht. Ik moet het natuurlijk ook gewoon ergens opschrijven, maar daar denk ik dan weer niet aan. Anyway, ik begin gewoon met de zaterdag.

Zaterdag waren Wajdi en Hedy weer vroeg naar de universiteit gegaan, en toen ze terugkwamen werd ik wakker geschud met een 'hurry up hurry up'. Ik moest in 30 minuten klaar zijn omdat we naar Sousse zouden gaan met de trein. Dat betekent mission impossible voor een vrouw, en helemaal voor mij, want ik moest dus in 30 minuten: mijn ogen open krijgen, mijn lichaam uit bed zien te rollen, ondergoed pakken, douchen, ontbijten, pillen innemen voor blaasonsteking, kleding aan doen, tanden poetsen, haar kammen en in model krijgen, make-up opdoen... en nog het ergste: spullen inpakken voor Sousse, en ik zou dus zeker iets vergeten als warhoofd. Ik slaagde er toch in, alleen ging wel de deur uit zonder ontbijt, zonder pillen ingenomen te hebben en zonder make-up (HELP).

Hedy ging naar Monastir omdat hij op zondag naar een voetbalwedstrijd zou gaan, en Wajdi en ik reden dus door naar Sousse. Er zaten toeristen in de trein en toen ik me afvroeg of ze Nederlands waren zei Wajdi: 'I will say ROT OP to Hedy and if they look we know they are Dutch'. Een vriend pikte ons op van het treinstation. Hij had keihard house opstaan in zijn auto en we kwamen onderweg in een 'battle' met een auto waarin alleen maar oude vrouwen met hoofddoekjes zaten en Borat look-a-likes, en waaruit echt hele erge Tunesische muziek kwam. Het voelde alsof ik zelf in een Borat film zat. Toen ik had gdoucht en mijn spullen had geinstalleerd gingen we wat drinken met nog een paar andere jongens. We zouden die nacht richting sahara vertrekken, maar de jongen met wie Wajdi en ik zouden gaan belde dat zijn moeder met spoed naar het ziekenhuis gebracht was. Wajdi voelde zich enorm lullig, maar ik vertelde hem dat ik als geen ander wist hoe zijn vriend zich moest voelen. Nu gaan we woensdag nacht weg en kan Hedy ook met ons mee. In plaats van vroeg naar bed gaan konden we dus gaan stappen. We gingen naar Living (ik dacht dat ik daar met Ingrid al was geweest in maart, maar dat heet Bananas en zit pal naast Living), een grote club met heel mooi design. We hebben de hele nacht op house muziek gedanst en lagen om 5 uur op bed.

Zondag gingen we naar Moknine, waar de ouders van Wajdi wonen. Omdat de jongens woensdag hun presentatie hebben moest Wajdi een pak hebben. Hij had keuze uit 2, maar zijn vader gaf hem geld voor een nieuwe. Ik ging met Wajdi mee naar een kledingwinkel en heb daar mijn mening gegeven terwijl hij verscheidene pakken ging passen. Erg leuk klusje, of zoals Irene en ik zeggen: ' Oh he is goorrrggeeeoouussss'. Wat betreft de rugnummers.... ik zie geen mooie kerels, volgens mij is Wajdi de enige. Weer thuis bij de ouders van Wajdi zaten zijn moeder, zijn 2 zusjes en ik aan hem te sjorren. De 1 deed zijn mouwen dicht, de ander zijn blouse recht en ik moest de stropdas bij hem omdoen, want niemand anders kon dat. Zijn jongste zusje is trouwens geobsedeerd door mij, ze zit constant foto's van me te maken met haar mobieltje. Zijn andere zusje liet me stiekem babyfoto's van Wajdi zien, waar hij zelf niet blij mee was toen hij er achter kwam haha.

s' Avonds waren we weer in Mahdia en gingen we koffie drinken met het broertje van Wajdi, Montassar (die ik in maart ook al had intmoet) en nog een vriend. Daarna gingen Wajd en ik naar huis om ons klaar te maken om uit te gaan. Een andere vriend kwam langs en vertelde dat hij naar de kapper ging. Om 1 uur 's nachts, heel apart.

Toen we uit waren heb ik me dood gelachen om de mensen die aan het dansen waren. Alleen maar oude wijven met jonge Tunesische jongens. Eentje had van die mooie crocs schoenen aan die zo ontzettend hip zijn (dus niet) en een doorschijnend truitje waardoor je haar bh met hangtieten kon zien. Heb je misschien ook vrouwen met een midlife crisis?

Lachkicks en family meetings

In mijn haast was ik de vorige keer een aantal dingen vergeten te vertellen. Een van de eerste dagen zouden we boodschappen gaan doen en kwamen we een vriend van de jongens tegen. Die wilde een lift hebben naar zijn auto, die nog ergens in de middle of nowhere stond omdat zijn benzine onderweg was opgeraakt. Hij had een jerrycan bij zich met benzine er in, maar toen hij dat eenmaal in zijn auto had gegooid wilde het ding nog niet starten. Vervolgens ging Wajdi achter het stuur en de andere twee jongens gingen de auto duwen, wat er erg komisch uit zag, dus ik vermaakte me wel. Toen dat ook niet hielp moest de auto maar meegesleurd worden aan een touw, zo kregen ze hem uiteindelijk ook weer aan de praat.

Verder heb ik bijna de hele familie van Wajdi al gezien, omdat zijn tante een baby had gekregen en hij me vroeg of ik die wilde zien. Dat aanbod kon ik niet afslaan aangezien ik gek ben op baby's, maar de hele familie zat daar zo'n beetje thuis, inclusief de oma die me handkusjes zat te geven alsof ik een of andere heilige ben. Ik werd direct samen met Wajdi aan een tafel gezet en kreeg allerlei eten voorgeschoteld, waaronder een hele lekkere quiche. Daarna moest ik allerlei fotoalbums zien van bruiloften en moest ik beloven nog een keer terug te komen om henna versieringen op mijn handen te laten zetten, wat je hier bij heel veel vrouwen ziet. Al met al vond ik het erg grappig.

Dinsdag zijn Wajdi, Hedy, ik en Whalid, een vriend van de jongens, naar een heel mooi stuk van Mahdia gereden, waar ik heel veel foto's heb gemaakt van de omgeving en van de jongens, die op elke rots die ze vonden weer nieuwe 'poses' aannamen en mij ook op de meest gevaarlijke rotsen probeerden te krijgen. Het was al met al erg melig. Daarna hebben we nog wat gedronken in een cafeetje terwijl we de zonsondergang konden zien. Ik kreeg alleen enorme last van mijn blaas, wat ik al een paar dagen had, maar nu begon het echt pijn te doen. Dus gingen we naar de apotheek en nu moet ik dus 8 pillen per dag slikken. Fijn, blaasontsteking.

Woensdag weer naar het strand geweest. 's Avonds kwam ik op het geniale idee om een stuk in het Nederlands te schrijven en Wajdi dat te laten voorlezen terwijl ik hem filmde. Ik heb echt in mijn broek gepist. Eerst wilde hij gewoon wat zinnen weten, zoals 'hoe heet je', 'hoe oud ben je', 'rot op', ' je hebt mooie tieten' en 'je bent homo' (ja ja). Daarna heb ik hem iets over zichzelf laten vertellen, wat ik zelf had verzonnen en wat natuurlijk nergens op sloeg. Verder moet ik soms ook lachen om hun Engels, vooral Wajdi heeft soms van die dingen. Ik was met hem aan het zwemmen in de zee en ik vroeg hem wat voor kleur zijn pak was. Hij zei dat ie een zwarte had, en van de andere wist hij de kleur niet in het Engels. Toen was het even stil, en opeens zegt ie: 'bruun!' Dat was natuurlijk gewoon als het Franse woord voor bruin bedoeld, maar het kwam er heel Gronings uit, dus ik had het niet meer. Omdat we zo ver in zee zaten moest hij me naar het ondiepe sleuren, want ik had door mijn lachkick geen kracht meer om te zwemmen en ging steeds kopje onder. Een ander voorbeeld is dat hij wilde zeggen dat hij mijn huid zo zacht vond, maar het Engelse woord voor huid niet wist en dus weer op het Frans over ging. Toen zei hij: 'I like your peau', wat ik niet direct kon plaatsen en wat daarom ook erg dom klonk, waardoor we beide weer een lachkick kregen. We zijn ook uit geweest, na lang zeuren mocht ik van de jongens een biertje hebben (ik slik antibiotica voor de blaasontsteking). Het was een erg mooie club, alleen was het niet echt crowdy omdat iedereen nog examens had.

Gisteren was een rustig dagje, we zijn koffie wezen drinken met 2 vrienden van Hedy en Wajdi en daarna besloten Wajdi en ik om een stuk te lopen langs het strand onder het genot van een magnum. 's Avonds heerlijke lasagne gehad voor 2 euro 70. Ik heb me letterlijk misselijk gegeten, omdat ik tot nu toe geen enkele keer mijn hele bord heb leeg gegeten en Hedy en Wajdi er op stonden dat ik dat nu wel zou doen. Daarna hebben we thuis de film Marley and me gekeken. Geen oscar waard, maar het hondje in de film is zoooo lief. Ik moest huilen toen hij dood ging en betrapte Wajdi er op dat hij ook natte wangetjes had, hihi.

Nou dat was wel weer genoeg voor vandaag, dacht ik zo. De jongens moeten heel veel verbeteren aan hun scriptie, dus vandaar dat ik zoveel lul hier. Ik wil ze niet storen. Morgen gaan we naar Sousse en zondag dan hopelijk naar Tozeur voor de sahara....

Arrival @ Mahdia

Mijn vlucht was goed, ik had binnen 10 minuten mijn koffer en ze stonden al op me te wachten. We gingen met de auto eerst naar het huis van de ouders van Wajdi, omdat hij en Hedy met de auto van Wajdi's vader waren gekomen. Daar werd ik direct aan het hele gezin voorgesteld en kreeg ik een lekker vers gemaakt sapje. Toen gingen we richting Mahdia met de auto van een vriend en daar verblijf ik nu een week. Onderweg werden we tegengehouden door de politie, die wilden weten wat de jongens met mij van plan waren. Erg netjes dat ze dat doen moet ik zeggen. We moesten paspoorten en alles laten zien. We hebben die dag rustig aan gedaan, ik was ook best wel moe van de reis. We zijn ergens gaan eten en hebben nog ergens koffie gedronken, daarna hebben we thuis gechillt.

Zondag zijn we naar Monastir gegaan met een vriend van de jongens, daar was een of ander feest midden op straat. Ik werd echt zo raar aangekeken daar, ik werd er bang van haha. Daarna nog wat rondgeslenterd in Monastir. 's Avonds hebben we een film gekeken. Midden in de nacht kreeg ik een smsje dat oma was overleden, wat me toch verdrietig maakte ondanks dat ze al dagen nauwelijks meer reageerde. Ik heb Wajdi wakker gemaakt en een hele tijd met hem gepraat, kreeg een beker melk en een paar dikke knuffels en toen heb ik mezelf weer in slaap gekregen.

Gisteren naar het strand geweest, de zee is fucking koud maar ik heb hem getrotseerd. Toen met Wajdi en een vriend wat gaan eten, ik heb me echt doodgelachen. Ik had pizza hawai besteld, maar er zat geen salami op. Toen ik dat tegen de jongens zei wilden ze de ober er bij halen en wat van de prijs af krijgen, terwijl het echt al geen drol kostte. Dus ik probeerde duidelijk te maken dat het echt niet erg was, maar ze vonden het echt niet kunnen. Schattig dat ze het je zo goed mogelijk naar de zin proberen te maken. 's Avonds weer een film gekeken, dit keer The Hamiltons, ik vond hem erg vreemd en niet echt eng voor een thriller/horror, hij viel tegen.

Vandaag weer naar het strand gegaan, ik was zonnecreme vergeten dus ben lekker verbrand. We zijn ook al aan het denken over onze trip richting sahara, gaat vast heel tof worden. In het weekend gaan we richting Sousse, dan zullen we ook meer uit gaan omdat de studenten dan klaar zijn met hun examens. Ik laat over een paar dagen weer wat van me horen! Ciaoooooo