Nog even de foto's

Hier nog even de links naar het fotoalbum van Kreta en het fotoalbum van Tunesië:

Kreta

http://www.facebook.com/album.php?aid=98588&id=665561193&l=dd30cdc16d

Tunesië

http://www.facebook.com/album.php?aid=105196&id=665561193&l=b0e9f039f9

Liefs xxx

Ziek

Ik ben ziek. Had gisteren papa nog aan de telefoon, hij vroeg me nog of alles oke ging. En dat was ook zo, ik heb een paar dagen blaasonsteking gehad maar dat was het. Maar gisternacht om 1 uur kreeg ik opeens alles tegelijk: keelpijn, warm en koud, pijn aan gewrichten en spieren, duizelig. Die dag hadden we niks bijzonders gedaan, gewoon naar het strand geweest en uit eten gegaan toen de zon onder was. Daarna belde Hedy dat hij wilde komen, maar dat hij geen taxi kon vinden tot Mahdia. Hij zou eerst naar Moknine gaan met de taxi en vanaf daar met een vriend naar ons toe rijden. Toen Wajdi die vriend belde, bleek die ziek te zijn. Maar om 12 uur 's nachts belde Hedy op dat hij naar Moknine was gegaan zonder die jongen te bellen, en dat hij nu dus vast zat in Moknine en niet wist wat hij moest doen. Dus wij probeerden vanalles te regelen om Hedy bij ons te krijgen, Wajdi boos op Hedy natuurlijk. Toen Wajdi zei dat hij die vriend wel zou wakker bellen werd ik pissig, want hij kon het toch niet maken om iemand die ziek is uit bed te bellen en naar Mahdia te laten rijden.

Uiteindelijk belde Wajdi zijn broertje op, zodat hij Hedy kon ophalen en Hedy bij zijn ouders kon slapen die nacht. Om half 1 hoorden we opeens voetstappen richting onze deur, en ja hoor: daar waren Hedy en die andere jongen. Hadden ze alles in scene gezet. Ik was echt blij om Hedy te zien, nadat we Wajdi samen hadden verrast had ik hem nog niet weer gezien. Maar ik kreeg dus toen we in een cafeetje zaten opeens griep en koorts. We zijn naar de nacht apotheek gegaan en ik heb nu paracetamol die je oplost in water en dan drinkt. Ik voel me nog niet veel beter, alleen mijn koorts is weg.

De ramadan heb ik maar aan de kant geschoven. De eerste dag had ik niks gegeten en gedronken tot 6 uur in de avond, en hoewel ik toen nog maar 1 uur hoefde vol te houden klapte ik echt in. Het is met die hitte zo moeilijk. Iedereen vind het zo leuk dat ik het geprobeerd heb, maar ze vinden allemaal dat ik gewoon moet eten en drinken. En nu ik ziek ben kan ik ook niet anders. Het is wel een heel ritueel hoor. Vanaf 7 uur 's avonds mag ik Wajdi opeens weer knuffelen en zoenen en aanraken, we zitten dan ook echt samen voor de tv te wachten, alsof het oud en nieuw is ofzo haha. En om 4 uur 's nachts moet hij gedoucht hebben en klaar zijn met eten, na die douche mag hij me ook niet meer naakt zien tot de volgende dag 19.00 uur. Maar ik mag hem wel naakt zien omdat ik geen moslim ben. He is such a lucky bastard, ik moet in die hitte een pyama aan. Eigenlijk moeten we ook in een andere kamer slapen, maar gelukkig is Wajdi niet zo streng dat hij dat ook echt doet.

Mijn henna is heel mooi geworden. Wajdi's nicht heeft mijn beide voeten gedaan en beide handen en mijn linker onder- en bovenarm. Het was wel moeilijk om zo lang te wachten voor het drogen. Verder wil ik Renger nog even laten zien dat ik echt een Nederlandse ben, dus hier een boodschappenlijstje om even te laten zien hoe goedkoop het hier is:

1 liter Fanta Lemon

1 liter Fanta Mint ( ja dat hebben ze hier)

1 liter Granita (heel zoet drinken)

Spuitbus tegen insecten

Douchegel

4 scheermesjes

Rol koekjes

2 zakken chips

3 yoghurt drankjes

Melk

2 banenen toetjes

2 aardbeien toetjes

5 peren

Druiven ( bijna 2 kilo)

2 stokbrooden

Totaal: 22.500 dinar = ongeveer 13 euro.

Toch een stuk goedkoper dan bij ons.

Verder niet zoveel te melden, behalve dat dit mijn laatste verhaal is. Ik vlieg morgen terug en volgende week begint de universiteit. En toen was mijn sabbatical alweer voorbij....

Ramadan

Even een kort berichtje dit keer, aangezien er de laatste dagen niet iets ontzettend bijzonders gebeurd is. Het is in het huis dat we gehuurd hebben echt niet uit te houden 's nachts, vandaar dat ik nu nog een bericht zit te schrijven op het strand om half 3 's nachts.

Over 3 uur is het licht en begint de ramadan. Ik wil er ook aan mee doen, overdag eet ik toch al nauwelijks. Niet drinken gaat wel een probleem worden met 40 graden, ik kan echt heel moeilijk zonder, maar ga toch een poging wagen. En anders houd ik het gewoon bij water. Verder mag ik Wajdi niet eens zoenen zolang de zon op is, ik denk dat ik dat nog het meest klote vind haha.

Wajdi's tante heeft 2 dagen bij ons gelogeerd met haar zoontje van 3 jaar oud. Ze heeft het hele huis schoon gemaakt en gekookt, zo lief. Haar zoontje is ook zo'n snoepje, ondanks dat ik niet met hem kon praten had hij de grootste lol met me. Twee nichtjes van Wajdi zijn ook nog langs geweest.

Morgen gaan we naar Moknine, waar de ouders van Wajdi wonen, omdat een nichtje van hem henna op mijn lichaam wil maken. Ik hoop dat het een beetje mooi wordt en ik niet als een poppenkast terug kom.

Drukke dagen

Wat een drukke dagen heb ik achter de rug. 13, 14 en 15 augustus heb ik allerlei feesten gehad. De 13e ben ik met de oudste zus van Wajdi wezen kijken voor een cadeautje voor Irene (mijn stiefmoeder). Verder heb ik een hele toffe lamp gekocht, die tegelijkertijd ook een kapstok is, en dat voor maar 35 dinar (ongeveer 20 euro). Toen we terug waren werd ik door de zus van Wajdi meegesleept naar haar nicht, die dus ging trouwen. Ze moest haar haar doen en het was er een komen en gaan van mensen, die toen ze mij zagen zitten, allemaal vroegen of ik dat meisje van Wajdi ben. Ik voelde me erg op mijn gemak, ahum. Daarna gingen we ons thuis omkleden om naar het feest te gaan. De bruiloften duren hier 3 dagen, en dit was de eerste dag. De bruid moest in speciale traditionele kleding en kreeg henna op voeten en handen.

Na dit feest gingen we naar een ander feest, ter ere van de besnijdenis van 2 jongetjes. Ik moest eerst nogal lachen bij het idee, maar gezellig was het wel. Toen Wajdi en ik er heen reden moesten we een tante van hem ophalen. Ze had haar 3 maanden oude baby bij zich, en toen ze zag dat ik helemaal verliefd naar haar baby keek mocht ik hem voor in de auto op schoot hebben. Wat een snoepje! Ik was helemaal verkocht.

De 14e moesten we weer naar dit feest. Ja ja, zelfs besneden piemels worden meer dan 1 dag gevierd. Verder was er de tweede dag van de bruiloft, nu was er een band en had de bruid weer andere kleding aan dan de eerste dag. Het zag er wel uit als een poppenkast, maar als je daar een beetje doorheen keek was het eigenlijk wel heel mooi. Ze moest met haar handen omhoog stil blijven staan, ik vond haar net zo'n heilige. Ze kreeg allemaal geld tussen haar kleding gestopt. De 15e was de officiele dag van de bruiloft, nu had ze gewoon een mooie witte bruidsjurk aan, ik vond haar er geweldig uit zien. Weer speelde er een band. Daarna moesten we de bruid en bruidegom met z'n allen naar huis begeleiden, waar de bruid al in de slaapkamer wachtte en de bruidegom erheen geleid werd onder luid gejoel (bruid en bruidegom beoefenen beide de religie, dus geen sex voor het huwelijk). Ik werd nog de dansvloer opgesleurd en moest de traditionele danspassen nadoen. Ik voelde me zo opgelaten, maar toen ik zag dat ze allemaal voor me begonnen te klappen en iedereen vond dat ik het goed deed werd ik zelf ook enthousiast. Ook moesten we nog naar een feest ter ere van een verloving, dit was van een vriend van Wajdi.

Verder had ik op schiphol 2 flessen absolut wodka gekocht (eigenlijk mag je maar 1 liter mee, maar ik heb de gok gewaagd en werd niet eens gecontroleerd op Monastir), en die hebben we vandaag verkocht voor 80 dinar in totaal. Omgerekend heb ik ongeveer 20 euro winst gemaakt, toch leuk meegenomen.

En voor de rest zit ik vooral op het strand, want het is vreselijk heet hier en het koelt in de avond nauwelijks af. Dat was het wel weer :) Kusjessss

Bruiloften en vechtpartijen (dit keer was ik er niet bij betrokken WHAHAHA)

Weer even een berichtje van mij. Het is echt ontzettend heet hier, ik ben vandaag met 1 uur op het strand slapen verandert in een neger. Nadat ik mijn vorige verhaal had geschreven zijn Wajdi en ik opgehaald door zijn ouders en zusjes. Ze waren blij me weer te zien. Op schiphol had ik tulpenbollen gekocht voor zijn moeder. Toen ik vertelde dat ze die eerst 7 weken in de koelkast moest leggen keek ze raar op haha.

Inmiddels zijn we uit het huis in Sousse weg gegaan. Het werd ons te duur en we hadden geen strand vlakbij, waardoor we overdag eigenlijk het huis niet uit konden van de hitte. Gisteren zaten we in de trein naar Mahdia, waar we het tweede huis gehuurd hebben, maar toen kreeg Wajdi onderweg een telefoontje dat het huis vandaag pas vrij zou komen. We moesten dus nog snel een ander huis regelen voor een nachtje. Gelukkig lukte dat, omgerekend hebben we er 22 euro voor betaald p.p., en het was een hardstikke mooi huis met woonkamer en keuken. Vandaag zijn we dus verhuisd naar het huis waar we de rest van mijn vakantie verblijven. We zitten direct naast het strand, met de clubs op loopafstand en een supermarkt op loopafstand. Woon- en slaapkamer zijn zelfs apart, en dat voor 45 dinar per nacht, omgerekend dus iets van 12 euro p.p. Echt niks!

Afgelopen zaterdag zijn we naar Bora Bora gegaan met een vriend van Wajdi en zijn verloofde, een grote club in de open lucht met allemaal dansers en mooie acts. Zijn vriend geeft de 15e een feest voor de verloving, dat schijnt hier altijd te gebeuren, en Wajdi en ik gaan er samen heen. De 14e hebben we een bruiloft van een nicht van Wajdi, dat vind ik echt heel leuk. Ik ben erg benieuwd hoe dat er aan toe zal gaan, in ieder geval heb ik gratis drank hahaha.

Gisteren moesten we met spoed naar een vriend van Wajdi. Die had geen voorrang gekregen op een rotonde en had lopen bekvechten met de man in de andere auto. Toen die dingen begon te zeggen als 'Ik neuk je moeder' etc. duwde hij de man weg, en die heeft hem bekogeld met een baksteen waardoor hij 2 uur kock out was. Hij werd wakker in het ziekenhuis, wat moet dat eng zijn. Het zag er heavy uit, maar ik denk dat hij veel geluk heeft gehad.

Nou, ik heb heel erg honger dus see you next time :)

Ik haat vertraging!!!!!!!

De overgang van mijn vorige verhaal naar deze is een beetje raar, maar ik zit inmiddels alweer in Tunesie. De laatste dagen op Kreta zijn rustig verlopen, donderdag ben ik nog wezen stappen omdat het mijn laatste avond was en dat was heel gezellig. Op het vliegveld kwam ik nog aan de praat met een Engelse jongen die ook alleen aan het reizen was, en hij dacht dat ik Amerikaans was toen ik met hem begon te praten. Mijn vlucht terug was rustig en ik heb wonder boven wonder geslapen.

Na 3 dagen thuis ben ik nu dus in Tunesie, dinsdag avond vloog ik er heen. Ik zou om kwart over 8 vliegen, maar bij aankomst op schiphol had ik al een uur vertraging. Uteindelijk vloog ik pas om 1 uur 's nachts. Het cockpit raam van de transavia waar ik mee zou vliegen was kapot gegaan en de reparatie zou heel lang gaan duren, dus moesten we op een KLM toestel wachten die vanuit Barcelona kwam. Ik was behoorlijk pissig, omdat Hedy me op zou komen halen om Wajdi te verrassen (Wajdi dacht dat ik een dag later zou komen). Uiteindelijk kwam ik om half 3 's nachts aan, arme Hedy had 2 uur op me gewacht. We namen een taxi richting Sousse. Wajdi en ik hebben 2 huizen gehuurd, in Sousse voor de eerste dagen en in Mahdia voor de laatste dagen. Wajdi sliep daar met een vriend van hem. We hebben gefilmd dat ik de trap opliep naar het apartement en hem overviel. Hij had de deur al op een kier gezet omdat Hedy al had aangebeld, maar omdat ze geen lichten aan hadden kon ik hem niet zien vanaf de trap. Wajdi had mij dus wel gezien, en toen ik bij de deur aankwam werd die opeens in mijn gezicht dicht gegooid. Hij was zich zo kapot geschrokken dat dat zijn eerste reactie was haha. Vervolgens (hoorde ik achteraf) was hij op zijn knieen op het matras gaan zitten en had hij zijn armen in de lucht gegooid en naar zijn vriend geschreeuwd: 'Kirsten is er, Kirsten is er, hoe kan dat nou.' Zijn vriend had hem voor gek verklaard, maar toen hij de deur eenmaal open had gedaan was ik het toch echt.

Die nacht sliepen we dus met 4 mensen in het huis, de rest van de dagen zal het vooral alleen Wajdi en ik zijn. Woensdag zijn Wajdi en ik uit gegaan, wat we eerst helemaal niet van plan waren. Maar er was een hele toffe DJ in een club in Sousse en ik heb de hele nacht gedanst met Wajdi. Het was echt super gezellig. Gisteren was ook een rustige dag, omdat we laat wakker werden zijn we eerst een dvd gaan kijken van Jackass en daarna lekker uit eten gegaan en wat wezen drinken. Wajdi's broertje Aymen sliep vannacht bij ons, we lagen met z'n drieen onder de air-conditioning haha. De eigenaar van het huis had lopen zeiken dat hij nog meer geld wil omdat we dus een air-conditioning hebben, dus heeft die arme schat hem nog 100 dinar gegeven. Wajdi heeft sinds ik in mei weg ben gegaan alleen maar gewerkt om de huizen te kunnen huren, zo lief.

Nou, dat is het voor nu wel even, volgende keer heb ik vast meer te vertellen. Kusssssssssss.

Herinneringen ophalen

Gisteren was een beetje een kort verhaal. Ik was vergeten te vertellen dat ik zondag met Robert, een Kroaat die ik al een aantal jaren ken en die in Agios woont, naar Malia ben geweest in de namiddag om wat te drinken. We zijn er met zijn motor heen gereden en dat was echt kicken. Het was wel zo'n motor waar je heel hoog zit, dus ik vond het niet echt comfortabel. Onderweg vloog mijn zonnebril van mijn hoofd en moesten we nog terugrijden om hem te zoeken. Gelukkig was hij nog heel. Zelfs Malia is niet druk deze zomer, maar het was wel even gezellig om met Robert bij te kletsen.

Goed, maandag. Stef moest wat doen in Agios en haar ouders waren aan het werk. Ik ben naar het zwembad gegaan die ze bij hun huis hebben en genoot van de stilte en het uitzicht. Het enige wat je hoorde waren de krekels, ze wonen in een dal en dat is zo gaaf. Als ik op mijn ligbed lag kwamen er zwaluwen voorbij die uit het zwembad dronken. Als ik in het zwembad lag keek ik uit over Agios en was ik even helemaal leeg in mijn hoofd, maar op hetzelfde moment helemaal vol met alle herinneringen van de afgelopen 10 jaar die ik in Agios Nikolaos heb doorgebracht.

In de namiddag gingen Stef en ik wat drinken in Agios, toen ik opeens Tania tegenkwam. Mama en ik waren bevriend met een man die niet meer kan lopen, zijn onderlichaam is verlamd. Tania was zijn verzorgster en komt uit Moldavie. Ze was altijd gek met mij en mama. Ik had haar sinds mama's overlijden niet meer gezien, en toen ik haar op straat tegenkwam viel haar mond letterlijk open. Ze kan geen Engels, dus ik moest mijn Grieks weer ophoesten. Gelukkig was Stef er om me te helpen. Ze vroeg me waar ik nu woonde, hoe lang ik hier was, wat we met mama's huis gedaan hadden, etc. Ze zei dat ze er niks van snapte dat mama zo plots was overleden en bleef maar zeggen dat ik zo mooi was. Toen we afscheid namen sprongen de tranen in haar ogen en sloeg haar stem over. Ik was er stil van. Later die avond kwam ik Nikos tegen; hij was de eigenaar van Candia bar, waar ik 4 jaar geleden werkte, maar had vaak onenigheid met Michalis (die klootzak uit mijn eerdere verhaal) en is toen opgestapt. Met hem kon ik wel altijd goed opschieten. Hij vroeg ook hoe het nu met me ging, of ik mijn leven weer wat had opgepakt etc. Eventjes was mama overal, en merkte ik dat ze door heel veel mensen nog niet vergeten was. Het gaf me een heel apart gevoel, positief of negatief weet ik eigenlijk niet.

Dinsdag (gisteren dus) zijn Stef en ik naar Ierapetra gegaan met de bus. We hebben daar lekker gezwommen, zijn er uit eten gegaan en hebben daarna de bus weer terug genomen. Het was heerlijk om eventjes 'weg' te zijn. 's Avonds ging Stef met haar ouders naar een theatervoorstelling, en omdat die in het Grieks was ben ik niet mee gegaan. Ik had met Babis afgesproken dat hij me zou ophalen als hij zijn kafeneio dicht had gegooid, maar dat zou pas rond half 12 zijn en ik was om half 9 al in Agios. Ik smste Anoula en Suzanne of ze wat wilden gaan drinken, maar zij zouden niet voor 11 uur klaar zijn met douchen etc. Ik ben naar Du Lac gegaan (een internetcafe) om mijn vorige verhaal te schrijven, maar merkte al snel dat ik daar geen 2,5 uur over zou doen. Dus smste ik wat mensen die stuk voor stuk sliepen of niet konden.

Toen dacht ik opeens aan Erik (als je niet meer weet wie dat is, lees je mijn vorige verhalen maar). Hij smste binnen 5 minuten terug en was er binnen 20 minuten. Heerlijk die Nederlanders haha. Met hem ben ik tot kwart over 11 wat wezen drinken in Agios. We hebben heerlijk lopen zeiken over mij ex-vriend Christos en zijn vriendin, die zoals ik al eerder vertelde beste vrienden zijn. Hij is zat van zijn vriendin en wil weer terug naar Nederland. Ook hij snapte niks van Christos en vertelde me wat ik al vermoedde, dat veel vrienden niet of nauwelijks meer met hem omgaan. What goes around comes around... Om half 12 stond Babis bij de brug op me te wachten en zijn we naar Elounda gegaan. Het was zo gezellig dat ik pas om 4 uur thuis was, zo lang hebben we zitten kletsen. Babis zei tegen me: 'From all the people in Agios, there is nobody who loves you more than I do and nobody who cares more than me, believe me.' Wat ik altijd al zo gevoeld had was echt zo: Babis is echt mijn best buddy. Ik werd er emotioneel van... Toen ik zei dat mama hem altijd als haar eigen zoon had beschouwd was hij zelf ook helemaal stil. Herinneringen ophalen met Bbais is het fijnste wat er is. Toen we terug reden naar Agios deed hij iets heel liefs. Jaren geleden, toen hij nog in Elounda werkte, was hij een keer naar een heel hoog punt gereden om me het mooiste uitzicht ever te laten zien. Nu reden we net buiten Elounda, toen hij opeens zei dat hij me iets moest laten zien. Hij reed weer naar dat punt en keek me afwachtend aan. Ik was even stil en zei toen: 'Jaaaaa ik herken dit!' Het was zo'n klein maar zo'n lief gebaar van hem. We zijn best snel weer weg gegaan, want er stond veel wind en boven op zo'n plateau is dat toch niet een erg lekker gevoel. Maar ik heb een geweldige avond gehad, en weet nu dat er echt mensen zijn die heel veel om me geven hier in Agios Nikolaos.

Dat ik nog maar 3 dagen heb maakt me stiekem toch wel heel erg verdrietig, maar ik kom volgend jaar gewoon weer ietsje langer... :)

Peeacceeee

Zoals ik heb beloofd, dit keer een peace-love-and-happiness verhaal. Vrijdag zijn Stef en ik dus uit gegaan, jammer genoeg niet zo lang. Om 1 uur waren we al weer thuis, er was niet veel te doen in town. Soms verlang ik naar het Agios van 4 jaar geleden, toen merkte je het verschil tussen doordeweekse dagen en zaterdag nauwelijks. De mensen van toen zie ik niet allemaal meer, de sfeer was toen anders, Agios was zelfs overdag erg druk... Nu zie je overdag nauwelijks toeristen, en 's avonds zijn op 2 bars na alle bars zo goed als leeg. Vergeleken met vorig jaar is het zelfs slechter. Ik kan het niet geloven.

Anyway, zaterdag zijn Stef en ik wel tot vroeg in de ochtend wezen stappen. Eerst zijn we samen met een vriendin van haar uit eten gegaan. Het weer was echt niet normaal, zo heet. Het uitgaan was echt heel erg leuk, ondanks dat zelfs nu de bars pas na 2 uur druk werden. In Puerto bar heb ik Erik nog eventjes gezien, een Nederlandse vent die hier al heel lang woont en een Griekse vriendin heeft. Toevallig is die meid de beste vriend van Christos, mijn ex-vriend. Erik vertelde me dat hij Christos had gesproken in Candia (daar draait hij vaak muziek) en dat hij heel jaloers keek toen Erik zei dat hij me even ging opzoeken. Stakkers zijn het ook allemaal.

In Candia (de bar waar ik op mijn 16e heb gewerkt) hadden ze een speciale DJ, en toen ik daar heen ging was het al wat drukker aan het worden. Christos was er nog steeds, weer in zijn eentje, net als de week ervoor. Ik moest er eerlijk gezegd een beetje om lachen, zijn vrienden hebben zich volgens mij behoorlijk tegen hem gekeerd. Er was een barman aan het werk die er vorig jaar ook al werkte, en ik zag dat hij aldoor oogcontact met me probeerde te maken. Omdat Stef en ik graag een gratis shotje wilden, lachtte ik een paar keer lief terug. En ja hoor, het werkte. We werden naar de bar geroepen en kregen een of ander chemisch goedje. We hadden daarna ook spontaan een lachkick, die verergerde toen er een vieze vent helemaal in het wit gekleed naar ons stond te smilen, en ik constateerde dat hij wel een string aan moest hebben omdat zijn broek in zijn reet zat en ik ook niks van een boxer door zag schijnen.

Vlak daarna kwam Mike binnen, stiekem had ik daar al een beetje op gehoopt. Ik heb me weer kapot gelachen. Mike was in een hele goeie bui, dus ik kreeg aldoor dikke knuffels, hij zat aan mijn haar te trekken als ik met anderen praatte (en was daar stiekem best jaloers op, merkte ik aan het feit dat hij zei: 'Maybe I should leave you alone so other men can talk to you.' How cute), hij wilde een team met me starten om de planeet te vernietigen met een Fart Invasion (uhuh), hij danste heel leuk (terwijl hij altijd zegt dat hij dan autistisch en spastisch lijkt), herinnerde me aan 'die ene keer 4 jaar geleden toen een joint verkeerd viel bij hem, hij liep te spacen, en ik helemaal flipte omdat hij me niet thuis kon brengen', etc. Het meest grappige vond ik nog dat hij vertelde dat zijn moeder bij hem sliep zo af en toe, omdat ze niet wilde dat zijn Russische vriendin/scharrel/whatever (hij noemde haar heel liefkozend 'bitch') daar nog langer over de vloer komt. En dan ben je een vent van 30.... Toen ik zei dat ik zijn hondje nog wilde zien werd ik spontaan bij hem thuis uitgenodigd, maar om zijn hondje nou om half 5 's nachts te gaan bezoeken, leek me een beetje apart haha. Uiteindelijk lagen Stef en ik om 5 uur in bed.

Zondag was weer een rustige dag. Maandag en dinsdag krijgen jullie nog te horen van me :)