Zoals ik heb beloofd, dit keer een peace-love-and-happiness verhaal. Vrijdag zijn Stef en ik dus uit gegaan, jammer genoeg niet zo lang. Om 1 uur waren we al weer thuis, er was niet veel te doen in town. Soms verlang ik naar het Agios van 4 jaar geleden, toen merkte je het verschil tussen doordeweekse dagen en zaterdag nauwelijks. De mensen van toen zie ik niet allemaal meer, de sfeer was toen anders, Agios was zelfs overdag erg druk... Nu zie je overdag nauwelijks toeristen, en 's avonds zijn op 2 bars na alle bars zo goed als leeg. Vergeleken met vorig jaar is het zelfs slechter. Ik kan het niet geloven.

Anyway, zaterdag zijn Stef en ik wel tot vroeg in de ochtend wezen stappen. Eerst zijn we samen met een vriendin van haar uit eten gegaan. Het weer was echt niet normaal, zo heet. Het uitgaan was echt heel erg leuk, ondanks dat zelfs nu de bars pas na 2 uur druk werden. In Puerto bar heb ik Erik nog eventjes gezien, een Nederlandse vent die hier al heel lang woont en een Griekse vriendin heeft. Toevallig is die meid de beste vriend van Christos, mijn ex-vriend. Erik vertelde me dat hij Christos had gesproken in Candia (daar draait hij vaak muziek) en dat hij heel jaloers keek toen Erik zei dat hij me even ging opzoeken. Stakkers zijn het ook allemaal.

In Candia (de bar waar ik op mijn 16e heb gewerkt) hadden ze een speciale DJ, en toen ik daar heen ging was het al wat drukker aan het worden. Christos was er nog steeds, weer in zijn eentje, net als de week ervoor. Ik moest er eerlijk gezegd een beetje om lachen, zijn vrienden hebben zich volgens mij behoorlijk tegen hem gekeerd. Er was een barman aan het werk die er vorig jaar ook al werkte, en ik zag dat hij aldoor oogcontact met me probeerde te maken. Omdat Stef en ik graag een gratis shotje wilden, lachtte ik een paar keer lief terug. En ja hoor, het werkte. We werden naar de bar geroepen en kregen een of ander chemisch goedje. We hadden daarna ook spontaan een lachkick, die verergerde toen er een vieze vent helemaal in het wit gekleed naar ons stond te smilen, en ik constateerde dat hij wel een string aan moest hebben omdat zijn broek in zijn reet zat en ik ook niks van een boxer door zag schijnen.

Vlak daarna kwam Mike binnen, stiekem had ik daar al een beetje op gehoopt. Ik heb me weer kapot gelachen. Mike was in een hele goeie bui, dus ik kreeg aldoor dikke knuffels, hij zat aan mijn haar te trekken als ik met anderen praatte (en was daar stiekem best jaloers op, merkte ik aan het feit dat hij zei: 'Maybe I should leave you alone so other men can talk to you.' How cute), hij wilde een team met me starten om de planeet te vernietigen met een Fart Invasion (uhuh), hij danste heel leuk (terwijl hij altijd zegt dat hij dan autistisch en spastisch lijkt), herinnerde me aan 'die ene keer 4 jaar geleden toen een joint verkeerd viel bij hem, hij liep te spacen, en ik helemaal flipte omdat hij me niet thuis kon brengen', etc. Het meest grappige vond ik nog dat hij vertelde dat zijn moeder bij hem sliep zo af en toe, omdat ze niet wilde dat zijn Russische vriendin/scharrel/whatever (hij noemde haar heel liefkozend 'bitch') daar nog langer over de vloer komt. En dan ben je een vent van 30.... Toen ik zei dat ik zijn hondje nog wilde zien werd ik spontaan bij hem thuis uitgenodigd, maar om zijn hondje nou om half 5 's nachts te gaan bezoeken, leek me een beetje apart haha. Uiteindelijk lagen Stef en ik om 5 uur in bed.

Zondag was weer een rustige dag. Maandag en dinsdag krijgen jullie nog te horen van me :)