In mijn haast was ik de vorige keer een aantal dingen vergeten te vertellen. Een van de eerste dagen zouden we boodschappen gaan doen en kwamen we een vriend van de jongens tegen. Die wilde een lift hebben naar zijn auto, die nog ergens in de middle of nowhere stond omdat zijn benzine onderweg was opgeraakt. Hij had een jerrycan bij zich met benzine er in, maar toen hij dat eenmaal in zijn auto had gegooid wilde het ding nog niet starten. Vervolgens ging Wajdi achter het stuur en de andere twee jongens gingen de auto duwen, wat er erg komisch uit zag, dus ik vermaakte me wel. Toen dat ook niet hielp moest de auto maar meegesleurd worden aan een touw, zo kregen ze hem uiteindelijk ook weer aan de praat.

Verder heb ik bijna de hele familie van Wajdi al gezien, omdat zijn tante een baby had gekregen en hij me vroeg of ik die wilde zien. Dat aanbod kon ik niet afslaan aangezien ik gek ben op baby's, maar de hele familie zat daar zo'n beetje thuis, inclusief de oma die me handkusjes zat te geven alsof ik een of andere heilige ben. Ik werd direct samen met Wajdi aan een tafel gezet en kreeg allerlei eten voorgeschoteld, waaronder een hele lekkere quiche. Daarna moest ik allerlei fotoalbums zien van bruiloften en moest ik beloven nog een keer terug te komen om henna versieringen op mijn handen te laten zetten, wat je hier bij heel veel vrouwen ziet. Al met al vond ik het erg grappig.

Dinsdag zijn Wajdi, Hedy, ik en Whalid, een vriend van de jongens, naar een heel mooi stuk van Mahdia gereden, waar ik heel veel foto's heb gemaakt van de omgeving en van de jongens, die op elke rots die ze vonden weer nieuwe 'poses' aannamen en mij ook op de meest gevaarlijke rotsen probeerden te krijgen. Het was al met al erg melig. Daarna hebben we nog wat gedronken in een cafeetje terwijl we de zonsondergang konden zien. Ik kreeg alleen enorme last van mijn blaas, wat ik al een paar dagen had, maar nu begon het echt pijn te doen. Dus gingen we naar de apotheek en nu moet ik dus 8 pillen per dag slikken. Fijn, blaasontsteking.

Woensdag weer naar het strand geweest. 's Avonds kwam ik op het geniale idee om een stuk in het Nederlands te schrijven en Wajdi dat te laten voorlezen terwijl ik hem filmde. Ik heb echt in mijn broek gepist. Eerst wilde hij gewoon wat zinnen weten, zoals 'hoe heet je', 'hoe oud ben je', 'rot op', ' je hebt mooie tieten' en 'je bent homo' (ja ja). Daarna heb ik hem iets over zichzelf laten vertellen, wat ik zelf had verzonnen en wat natuurlijk nergens op sloeg. Verder moet ik soms ook lachen om hun Engels, vooral Wajdi heeft soms van die dingen. Ik was met hem aan het zwemmen in de zee en ik vroeg hem wat voor kleur zijn pak was. Hij zei dat ie een zwarte had, en van de andere wist hij de kleur niet in het Engels. Toen was het even stil, en opeens zegt ie: 'bruun!' Dat was natuurlijk gewoon als het Franse woord voor bruin bedoeld, maar het kwam er heel Gronings uit, dus ik had het niet meer. Omdat we zo ver in zee zaten moest hij me naar het ondiepe sleuren, want ik had door mijn lachkick geen kracht meer om te zwemmen en ging steeds kopje onder. Een ander voorbeeld is dat hij wilde zeggen dat hij mijn huid zo zacht vond, maar het Engelse woord voor huid niet wist en dus weer op het Frans over ging. Toen zei hij: 'I like your peau', wat ik niet direct kon plaatsen en wat daarom ook erg dom klonk, waardoor we beide weer een lachkick kregen. We zijn ook uit geweest, na lang zeuren mocht ik van de jongens een biertje hebben (ik slik antibiotica voor de blaasontsteking). Het was een erg mooie club, alleen was het niet echt crowdy omdat iedereen nog examens had.

Gisteren was een rustig dagje, we zijn koffie wezen drinken met 2 vrienden van Hedy en Wajdi en daarna besloten Wajdi en ik om een stuk te lopen langs het strand onder het genot van een magnum. 's Avonds heerlijke lasagne gehad voor 2 euro 70. Ik heb me letterlijk misselijk gegeten, omdat ik tot nu toe geen enkele keer mijn hele bord heb leeg gegeten en Hedy en Wajdi er op stonden dat ik dat nu wel zou doen. Daarna hebben we thuis de film Marley and me gekeken. Geen oscar waard, maar het hondje in de film is zoooo lief. Ik moest huilen toen hij dood ging en betrapte Wajdi er op dat hij ook natte wangetjes had, hihi.

Nou dat was wel weer genoeg voor vandaag, dacht ik zo. De jongens moeten heel veel verbeteren aan hun scriptie, dus vandaar dat ik zoveel lul hier. Ik wil ze niet storen. Morgen gaan we naar Sousse en zondag dan hopelijk naar Tozeur voor de sahara....